W życiu napotykamy wiele przeszkód o charakterze osobistym i środowiskowym. Stan psychiczny będący efektem postrzegania bądź doświadczania przez nas wyzwań fizycznych lub emocjonalnych, które przekraczają nasze zasoby i umiejętności radzenia sobie, zwykle jest nazywany stresem. W życiu występuje stres korzystny (eustres) i stres szkodliwy (dystres).
Działanie niepożądane przynosi stres zbyt silny, przekraczający indywidualne możliwości jednostki lub zbyt długotrwały. Stres długotrwały może przyczynić się do rozwoju zaburzeń lękowych, nerwic i depresji. Stres zbyt silny stwarza ryzyko zespołu stresu pourazowego (PTSD).
Kiedy doświadczamy silnego stresu wydziela się kortyzol, hormon, który przydaje się w nagłych sytuacjach. Przygotowuje on organizm do reakcji walki lub ucieczki. To decyduje o tym, czy przetrwamy w sytuacji zagrażającej naszemu organizmowi. Kortyzol ma jednak swoją ciemną stronę. W mózgu znajdują się receptory kortyzolu. Kiedy zostają uaktywnione, wysyłają informacje zwrotną, która ma zmniejszyć aktywność gruczołów biorących udział w reakcji na stres. Jeśli jednak stresor nie znika albo jest zbyt silny kortyzol jest nadal wydzielany, co może być przyczyną wielu problemów. Mogą pojawić się różnego rodzaju dolegliwości somatyczne w wyniku osłabienia układu immunologicznego.
Jeśli narażony jesteś na długotrwały stres albo bezpośrednio doświadczyłeś traumatycznego przeżycia, zaczynasz mieć kłopoty ze snem, przestajesz kontrolować emocje, stałeś się drażliwy i zauważasz u siebie wybuchy gniewu bez bycia prowokowanym, wielokrotnie doświadczasz lęków, dręczą cię wspomnienia traumatycznego wydarzenia, masz problemy z koncentracją, warto skorzystać z pomocy psychologicznej.
Dzięki psychoterapii poznawczo – behawioralnej poznasz strategie nastawione na rozwiązanie problemu i regulację emocji.
Podjęcie psychoterapii zmniejszy cierpienie psychiczne, poprawi jakość życia i pozwoli na uporanie się z chorobą.